Nieśmiałość - jest bardzo złożona, jej przejawy są różnorodne - od lekkiego uczucia skrępowania, przez nieuzasadniony lęk przed ludźmi, aż do skrajnej nerwicy. Dzieci nieśmiałych, początkowo nie zauważa się, bo są ciche, spokojne, grzeczne. Dopiero później dostrzega się, że trzymają się one na uboczu, nie bawią się z rówieśnikami. Ze względu na przejawianą przez nie skłonność do izolacji, unikanie kontaktów z innymi dziećmi oraz "zamykanie się w sobie", w mowie potocznej bywają one nazywane "milczkami", "odludkami" lub samotnikami. Dzieci przejawiające bierność społeczną bywają również określane jako lękliwe, asteniczne, zahamowane.

Moczenie mimowolne (enuresis)- bezwiedne, niezależne od woli oddawanie moczu, w okresie kiedy dziecko powinno już kontrolować funkcje pęcherza. Samo moczenie mimowolne nie jest chorobą - jest objawem jakiejś nieprawidłowości. Najczęstszą przyczyną moczenia mimowolnego jest infekcja (zakażenie) toczące się w układzie moczowym - zapalenie cewki moczowej, pęcherza. U części dzieci zaburzenia w oddawaniu moczu są wyrazem zaburzeń emocjonalnych.

Zaburzenia artykulacji mowy - obejmują seplenienie, mowę zamazaną, nieprawidłową wysokość tonów i dobór tonów, nadmierną szybkość mowy i szereg innych zaburzeń artykulacji. Tego rodzaju objawy mogą być spowodowane przez: anatomiczne nieprawidłowości lub nieprawidłowe unerwienie ust, języka, gardła i górnych dróg oddechowych, nieprawidłowy trening w czasie rozwoju mowy, zwłaszcza w wypowiadaniu spółgłosek i w regulacji wysokości tonów oraz napięcie emocjonalne.

Nawyki ruchowe - występują w sytuacjach trudnych i świadczące o napięciu emocjonalnym np.: ogryzanie paznokci, dłubanie w nosie, ssanie palca, głaskanie okolic ust, wyrywanie włosów itp. Nawyków tych nie uważamy za chorobliwe jeśli nie towarzyszy im poczucie przymusu działania i lęk przed wykonaniem. W przeciwnym przypadku mają one postać nerwicy natrętnych ruchów.

Sytuacje kryzysowe - dla dzieci mogą to być np: zmiana szkoły, choroba/śmierć bliskiej osoby lub kolegi, własna choroba, narodziny rodzeństwa, strata ukochanego zwierzątka, rozwód rodziców, bycie ofiarą lub świadkiem jakiejkolwiek przemocy i wiele innych.
Interwencja kryzysowa to działanie doraźne, krótkoterminowe, zmierzające do udzielenia natychmiastowej pomocy i mające na celu przywrócenie jej równowagi. Polega na zapewnieniu wsparcia emocjonalnego i poczucia bezpieczeństwa oraz zredukowaniu lęku.

Zapraszamy do Pracowni LOBUS. Z nami Twoje dziecko szybko pokona problem!!!